ni nanaybunso
Pagod na ang aking mga kamay sa pagtipa.
Pagod ang isip dahil lahat ng ideya tila walang halaga.
Mas madalas na nakatunganga
Kasalit ng pagbuntong hininga
Hindi maapuhap ang mga salita
hindi makabuo ng tamang linya
Hindi makahuli ng mailap na talinhaga
Marahil kailangan ko ng pahinga
Esensyal ang espasyo at pagiging payapa
Walang ibang kaniig kundi ang diwa
Hahayaan kong umalon ng mahinahon
ang mga alaala ng kahapon
na matagal nang nananahan sa aking kaluluwa
Kumawala sa tanikalang binuo ng aking hiraya
Hanggang sa malaya itong sumisid
at magpatianod sa agos ng rumaragasang tubig
Lumangoy sa kaibuturan ng aking diwa
At kumampay sa kabila ng sigwa…
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento